[ Pobierz całość w formacie PDF ] minęły już na zawsze? Mary zajrzała do nich. - Och, Elliott, jaki jesteś miły. - Elliott będzie się bawił ze mną lalkami każdego wieczoru - powiedziała Gertie. Lalka Elliotta jęknęła i zsunęła się pod stół. Gdy Tyler przyszedł, żeby zagrać w  Smoki", zobaczył dziwny widok - Elliott siedział razem z Gertie przy kuchence dla lalek. Miał na sobie fartuch kuchenny, a w ręce trzymał malutką foremkę do ciastek. - Odbiło ci? - Wyrośnięty, chudy Tyler o mało nie przysiadł na progu. Widać było tylko jego długie ręce i nogi. Elliott skorzystał z okazji, żeby go nazwać Człowiekiem z Gumy. Tyler był bardzo czuły na tym punkcie, gdyż bał się, że będzie miał siedem stóp wzrostu. - Co ty wyprawiasz, Elliott? - Tyler pochylił się nad kuchenką. Gertie krzątała się w ekstazie, a jej brat, niewolnik, rozrabiał piasek z wodą. - Wygląda to jak ciasteczka z haszyszu. - Spływaj! - Elliott wytarł ręce w upiasz - czony fartuch. - Pamiętasz, że dzisiaj gramy w  Smoki"? - On się będzie bawił ze mną - oświadczyła Gertie - do końca swoich dni. Otworzyły się boczne drzwi i wszedł Greg. W koszulce z jarzącym się napisem wyglądał jak zabawka na zepsutym szyldzie neonowym. Wrażenie potęgował jeszcze fakt, że strasznie się ślinił, gdy mówił. - Co tu się dzieje? - Nic, zaśliniona mordo - zasyczał Elliott.  - Elliott i ja - zaśpiewała Gertie - pieczemy ciasteczka. Greg przysunął fotel, usiadł na nim i uśmiechając się chytrze zapytał: - Zgwałciłeś ją, czy co? - Spokojnie, Greg - wtrącił Tyler - spokojnie. Greg, śliniąc się, rzekł: - No, teraz już mnie nic nie zaskoczy. Popatrzał na Elliotta, który dotąd zachowywał się jak każdy inny brat na świecie - bawił się ze swoją siostrą tylko wtedy, gdy zabawa była ciekawa - na przykład łaskotał ją, prawie doprowadzając do nerwowego załamania. To Greg również lubił. Albo przywiązywał ją do drzewa i dopiero wtedy ją łaskotał. Albo wpadał do łazienki z czterema czy pięcioma chłopakami, gdy ona się kąpała. Oni pękali ze śmiechu, a Gertie się darła. To były właściwe zabawy. Ale to? Kropelki śliny spadały na jego neonową koszulkę. Ostatni uczestnik ekipy  Smoków" pokazał się w oknie kuchni: Steve w baseballowej czapce z przyczepionymi skrzydełkami. Wsunął palce za skrzydełka i ruszał nimi. Po tym jowialnym powitaniu wszedł do domu. - Nic nie mów - burknął Elliott, wkładając foremki do pieca. - Cóż mogę powiedzieć? - Steve znów poruszył skrzydełkami na czapce. - Takie rzeczy się zdarzają. - Jego siostra też go szantażowała. Trzeba się mieć na baczności. Zamykać drzwi, gasić światło. Trzeba być ostrożnym. - Elliott i ja prowadzimy małą piekarnię. - Gertie zanuciła, krzątając się przy swoich brązowych ciasteczkach. - I każdy u nas kupuje, nawet święty Mikołaj. - Pokręciła gałkami przy piecyku i zamknęła drzwiczki. Potem popatrzyła porozumiewawczo na Elliotta, przypominając mu o potworze na górze. Elliott skrzywił się i zaczął przygotowywać nową porcję foremek z błotem. 7 W nocy sędziwy naukowiec, leżąc na poduszkach, zobaczył, że Elliott wychodzi przez okno na dach. Dokąd chłopiec idzie? Wędrowiec z kosmosu widział przez swoje małe okienko, że Elliott z dachu popędził tylnymi schodami do ogrodu. A potem znikł. Sędziwy przybysz telepatycznie, jak na monitorze, obserwował wędrówkę chłopca. Elliott wspinał się na pagórki za domem. Czy przyniesie coś do jedzenia swojemu przyjacielowi ze schowka? Nie, chłopiec piął się drogą tam, gdzie zaczęły się wszystkie kłopoty. Delikatne anteny mózgu sędziwego wędrowca drgały spazmatycznie, gdyż czuł tej nocy, że na kółku dzwonią zęby jakiegoś cennego trofeum. Elliott nie był sam na tej drodze. Ktoś inny był tam również i czegoś szukał w ciemnościach. Czego szukał? Kogo szukał? Czy można mieć wątpliwości? Czuł ciężkie kroki, czuł zimny wzrok mieszkańca Ziemi, wzrok, który przenikał noc swoją własną telepatyczną siłą. Wędrowiec z kosmosu wyłączył radar swojego mózgu i usiadł w schowku. Szukali go swymi oślepiającymi światłami. Byli na wzgórzach, badali każdy skrawek ziemi, a ich myślowe radary mówiły im, że pozaziemska istota jest tutaj i że oni ją znajdą. [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl blacksoulman.xlx.pl