[ Pobierz całość w formacie PDF ] przejęcie zakończyły się niepowodzeniem; dopiero 26 września 1592 objął ją Galileusz (o którym będzie mowa gdzie indziej). Giordano Bruno powrócił na swą zgubę. Jak się okazało, Zuan Mocenigo podjął się niewdzięcznej roli zwabienia go do Włoch na rozkaz weneckiej inkwizycji. I niepokornego filozofa 23 maja 1592 zade-nuncjował świętej inkwizycji. Akta procesu Giordano Bruno - część z nich, na szczęście, się zachowała - to dokument jednej z wielu zbrodni Kościoła katolickiego; dokument demaskujący zarazem prawdziwe oblicze ówczesnego Kościoła jako zajadłego wroga nauki. Trybunał inkwizycji w Wenecji odbywał swe posiedzenia w Pałacu Dożów. Więz niów trzymano w części więzienia zwanej "Studnią" lub "Pod ołowianym dachem". W celach mieszczących się pod dachem, pokrytym ołowiem było latem nie do zniesienia gorąco, w zimie zaś okropnie zimno. Bruna zamknięto właśnie w takiej celi. W więzieniu tym przebywał on do lutego 1593 roku. Zachowały się protokoły przesłuchań. Od 29 maja do 30 lipca 1592 odbyło się ich siedem. Warunki, w jakich był przetrzymywany Bruno, spowodowały jego wycieńczenie. Dowodem na to są zapiski, z których wynika, że trybunał wenecki często musiał go upominać, by stał, a nie siadał na podłodze. W dokumencie skierowanym 28 września 1592 do inkwizycji rzymskiej czytamy: "W więzieniach tego miasta, przydzielonych do użytku wymienionego Z więtego Officium, pozostaje zatrzymany przed pewnym czasem Giordano Bruno z Noli, oskarżony nie tylko o herezję, ale o to, że jest herezjarchą. W różnych bowiem napisanych przez siebie dziełach, usilnie chwaląc królową Anglii oraz innych kacerskich książąt, poruszył też niektóre sprawy specjalnie dotyczące religii w sposób niewłaściwy, aczkolwiek ujmuj e rzecz z punktu widzenia filozofii. Ten Giordano Bruno jest odstępcą, gdyż był pierwotnie zakonnikiem dominikaninem". Pod wpływem tortur Giordano Bruno przyznał się do winy, jednak potem, już w Rzymie, odwołał swoje zeznania. Być może już wówczas był przekonany, że tak czy inaczej kary nie uniknie. Zginie" na stosie, tak jak palono czarownice, mimo że okazywały skruchę. Prokurator Ferigo Contarini opowiedział się za wydaniem Giordano Bruna. Jednak w dokumencie z 7 stycznia 1593 napisał: "Popełnił on najcięższe przewinienia dotyczące herezji, aczkolwiek z drugiej strony jest on jednym z najwybitniejszych i światłych umysłów, jakie tylko można sobie wyobrazić, jest człowiekiem nauki i posiada znamienitą wiedzę". W lutym 1593 władze weneckie przekazały Bruna inkwizycji rzymskiej. Dnia 18 lutego opuścił więzienie weneckie, a dziewięć dni póz niej zamknięto go w więzieniu rzymskim. Inkwizycja rzymska przez siedem lat przetrzymywała go w lochach Zamku świętego Anioła, z których nie można było ujrzeć ani promieni słońca, ani blasku księżyca. Tu Bruno wycofał swe zeznania. Oryginały protokołów z rzymskiego procesu zaginęły; najprawdopodobniej stało się to w latach 1814-1817, kiedy Archiwum Watykańskie, po upadku Napoleona, wracało do Rzymu. W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia odnaleziono jedynie pięć- dziesięciodziewięciostronicowy wyciąg z procesu, ale papież Leon XIII wydał zakaz pokazywania go komukolwiek. Umieszczony w archiwaliach Piusa IX, poprzednika Leona XIII, wyciąg ów pozostawał tam aż do roku 1940, kiedy to po piętnastu latach poszukiwań odnalazł go Angelo Mercati. Jest to streszczenie procesu, opracowane na użytek asesora i kardynała Bellarmina. Na jego podstawie można stwierdzić, że protokół procesu liczył co najmniej 295 stron. Autor streszczenia omawia dwanaście głównych punktów oskarżenia: Trójca Z więta, boskość i wcielenie, transsubstancjacja i Najświętszy Sakrament, piekło, istnienie wielu światów, adoracja magów, wieczność świata, Kain i Abel, Mojżesz, Prorocy, dziewictwo Maryi i immanencja Boża. Nawet wyłączywszy poglądy kosmologiczne oskarżonego, był to dostateczny powód, aby go pozbawić życia, aby raz na zawsze zamknąć mu usta. Zarzucano, że wątpił w Przeistoczenie, że już osiemnaście lat wcześniej zaprzeczał [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl blacksoulman.xlx.pl