[ Pobierz całość w formacie PDF ]  Gdzie jest Kuato?  zawołał powstaniec przy drzwiach. Nagła eksplozja targnęła pomieszczeniem rzucając wszystkich na ziemię. Quaid pomógł wstać George owi i pochylił się, żeby podać rękę powstańcowi, ale mężczyzna był już martwy. Melina i Benny dostali się do Quaida. Ze zdumieniem patrzyli na wystającą spod zakrwawionej, porwanej koszuli George a zasuszoną głowę Kuato. Nie było czasu na wyjaśnienia.  Tędy!  zawołał George. Poprowadził ich przez zamaskowane drzwi do tunelu. %7łołnierze próbowali zagrodzić im drogę, lecz Melina skosiła ich. Benny i Quaid chwycili broń zabitych żołnierzy i pobiegli przez szereg grot, aż wreszcie dotarli do komory powietrznej. Quaid osłaniał tyły, gdy Melina, George i Benny przecisnęli się przez drzwi. Gdy je zamykał i ryglował przesunięciem dz wigni usłyszał strzał, który padł wewnątrz komory powietrznej! Quaid obrócił się, by dojrzeć Benny ego faszerującego kulami ciało George a. Wśród nich był zdrajca! Kuato rozpoznałby go, gdyby zajrzał do umysłu Benny ego. Lecz obserwował Quaida i nie dostrzegł tego, co miał pod nosem. Benny użył Quaida jako tarczy, by zbliżyć się do Kuato. Zanim Quaid zdążył zareagować, Benny chwycił Melinę i przystawił pistolet do jej głowy.  Nie ruszaj się!  wrzasnął. Quaid zamarł, a Benny odezwał się drwiąco.  Moje gratulacje, poprowadziliście nas prosto do celu. Quaid zignorował kpiny i ukląkł by obejrzeć ciało George a, próbując odnalez ć ostatnią iskrę życia. Gdyby Kuato mógł uderzyć w umysł Benny ego, wstrzymać go wystarczająco długo, aby Quaid...  Daj spokój, brachu  powiedział Benny.  Dni wróżki minęły. Głowa Kuato była martwa. Głowa George a zwisała bez sił. Ciało wydawało się martwe. Melina spojrzała na Benny ego, zdumiona i wstrząśnięta.  Benny przecież jesteś mutantem! Mężczyzna wykrzywił usta. Pokazał migający punkt ukryty w sztucznej ręce.  Opłaca się być w kontakcie. Wasi chłopcy nigdy mnie nie przeszukali. Do diabła, Kuato niczego nie skapował. Mógł posiadać tajemniczą moc, jak mówią plotki, lecz nie był bystry i ta organizacja nie była bystra. Idę o zakład, że nikt nie przedostałby się do kryjówki Cohaagena. Quaid musiał się z tym zgodzić. Sam zauważył niedbałość powstańców. Zbytnio polegali na mocy Kuato i pozwolili, żeby coś oczywistego i idiotycznego mogło się stać. 149 Nie byli zawodowcami. Ale Benny był. Jego oczy zabłysły okrucieństwem, gdy dodał.  Przepraszam Mel. Jednak muszę wykarmić piątkę dzieci.  Piątkę?  Co się stało z szóstym?  spytał Quaid. Benny wyszczerzył zęby.  Gówno, stary. Nie jestem nawet żonaty. Nagle jego głos zabrzmiał rozkazująco.  Ręce na głowę! Jak krótka była droga od godności Obcych do ludzkiej podłości! Chyba No ui słusznie wątpili w ewentualny sukces ludzkości. Skoro rządzili nimi Cohaagenowie, nawet najwspanialsze dary Obcych nie były nic warte. Gdy Quaid wypełnił jego rozkaz, Benny pociągnął Melinę i kopniakiem otworzył rygiel przy drzwiach. Quaid zamarł w oczekiwaniu, gotów wykorzystać każdy błąd Benny ego, lecz ten człowiek miał się na baczności. Tylko poświęcając Melinę mógł go dopaść  a Benny wiedział, że Quaid tego nie zrobi. Stał spokojny, gdy Quaid uświadomił sobie swoją miłość do Meliny. W tej samej chwili Quaid usłyszał stłumiony dz więk dochodzący z głowy Kuato. Pochylił się, żeby zrozumieć ledwo słyszalny szept.  Quaid...  Cofnij się, Quaid!  warknął Benny. Kuato starał się mówić dalej.  Włącz reaktor... Uwolnij Marsa. Quaid odskoczył w tył, gdy kula rozbiła głowę Kuato. Usłyszał cichy okrzyk Meliny. Podniósł wzrok  nad nim stał Richter, trzymając w ręku automatyczny karabin.  Rusz się  powiedział Richter.  Proszę. Oczy Quaida pałały nienawiścią. Był bezradny. Zdrada Benny ego starła ruch oporu i jego nadzieje. Quaid i Melina zostali brutalnie skuci i rzuceni do kreta.  Przykro mi  powiedział, przekrzykując ryk silnika.  Gdyby nie ja, Benny nie dotarłby do Kuato.  Ja cię sprowadziłam!  odparła Melina.  Myślałam... bałam się...  ... że to ja jestem zdrajcą  dokończył za nią.  Wiem. Nie pamiętam zbytnio kim byliśmy dla siebie, ale dla mnie był to prawdopodobnie tylko interes. Gdy spadłem do szybu zrozumiałem, że cię kocham. To dlatego powracały wspomnienia. Po raz ostatni wtedy cię widziałem. Myślę, że Cohaagen nie wiedział o tym, lub sądził, że wszczep wymaże to z mojej pamięci. Wymazał wszystkie wspomnienia, ale nie moją miłość.  Nie mogłabym cię zapomnieć  powiedziała.  Nie wiedziałam, czy mogę ci ufać, ale w pewien sposób... 150  Myślę, że byliśmy sobie przeznaczeni, chociaż to brzmi staromodnie. Ale wiesz, na dole znalazłem więcej, zanim oni mnie...  złapali . Nie pamiętam tego, lecz pamiętam przesłanie Obcych.  Kogo?  No ui. Obcy, gatunek  handlarzy . Zmontowali tę aparaturę dla nas, byśmy mogli jej użyć, jeśli dojrzejemy, jeśli zdamy egzamin. Ale chyba go oblejemy. Lecz...  przerwał, przypominając sobie coś jeszcze.  Słyszałaś kiedyś o kwasie azotowodorowym? Skoncentrowała się. Rzucało nimi po wybojach.  To bezbarwna, trująca, wybuchowa ciecz. Kiedyś trochę powąchałam. Wstrętne!  Do czego byłby potrzebny na skalę planetarną? Tysiące ton tego kwasu? [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl blacksoulman.xlx.pl